این نوشته مربوط به هشت سال پیش است:

پدیده شبکه های اجتماعی در دنیای امروز منجر به سرعت بالای انتقال و افزایش گستره پیام ها گردیده است. این سرعت بالا و گستردگی فراوان در کنار حضور در لحظه افراد در این فضا, باعث ایجاد طیف گسترده ای از ناظران اجتماعی گریده که در لحشه رفتار های مختلف هر فرد را مشاهده و مورد قضاوت قرار میدهند. در جامعه حقیقی فاصله زمانی ای میان رخداد, اطلاع رسانی, رفتار , مشاهده ناظران و مشاهده بازخورد وجود دارد. برای مثال در پنجاه سال پیش زمانی که تصادفی رخ میداد, فردای آن روز آن تصادف از طریق روزنامه یا رسانه به اطلاع مردم میرسید و هر فرد با توجه به فضایی که در آن قرار داشت, رفتاری را نشان میداد که به دید ناظران آن محیط میرسید. این رفتار برای مغازه داری که در روز با بیش از صد مشتری برخورد داشت بسیار متفاوت با فردی بازنشسته بود که در روز حداکثر ده نفر را میدید. اما بوجود آمدن شبکه های اجتماعی منجر به از بین رفتن این فاصله زمانی گشته و گستره ناظران را بسیار بزرگ کرده است. به نحوی که شاید هر کدام از افراد این شبکه ها حداقل هر کدام در معرض دید هزار ناظر از قشر های مختلف قرار دارند. امروزه با اتفاق افتادن رویداد, نقش رسانه و نهاد های اطلاع رسانی حذف شده و افراد به صورت شبکه ای در کسری از ثانیه از رویداد مطلع میشوند. این در حالی است که افراد دیگر آن جامعه به عنوان ناظران اجتماعی نیز از آن رویداد مطلع گشته اند. این سرعت بالا و مشاهده گسترده ناظران فرد را ملزم میکند که با سرعتی متناسب نسبت به واقعه واکنش نشان دهد.